Rugludallar ;p

Hommafóbía bandarískra íhaldsmanna tekur á sig kjánalegustu myndir. Eins og að drengir verði transgender eða hommar af því að vera naglalakkaðir í æsku  Ef drengur er hommi þá er hann það frá upphafi. Það hefur ekkert að gera með það hverju hann klæddist eða hvort mamma hans lakkaði á honum táneglurnar eða lofaði honum að safna hári þegar hann var smápatti.

Naglalakkaður drengur vekur hörð viðbrögð

Guð láti gott á vita.

Það er þó merkilegt að konan skuli gera þetta fyrst núna. Það hefði sjálfsagt mátt lágmarka æsinginn í kring um icesave kosninguna hefði hú skrifað þetta áður en til hennar kom.

Grein eftir Jóhönnu í Guardian

Ég fatta ekki af hverju konur mega ekki klæðast búrku.

Mér finnst það t.a.m. mun skynsamlegri og að ekki sé talað um siðsamari, klæðnaður en margt sem ómúslímskar konur klæðast. Og búrkuklæddar konur eru ekki einar um að hylja raunverulega ásjónu sína. Konur um allan heim nota snyrtivörur og klæðnað til að draga fram eða hylja það sem tískan býður þeim. Í Muslimskri trú er aðalatriðið að vera siðsamur og búrkan er liður í því. Og ef múslimskar konur mega ekki klæðast búrku af hverju mega þá gyðingar klæðast kyrtlum og kibbah og afríkumenn sínum litríku fötum? Gæti þetta haft eitthvað með andúð á múslimum að gera? Bara segi svona!!

Handtóku blæjuklæddar konur

Og þá eru fyrstu vísbendingar komnar

og ég get farið að sofa með góða samvisku  Ég óska öllum Íslendingum góðrar nætur og heillaríkrar framtíðar.

Þessi dagur kemur aldrei aftur.

Og mig langaði að segja eitthvað rosalega gáfulegt , skemmtilegt , fallegt  eða notalegt  en dettur bara hreinlega ekkert í hug  Held ég hafi nebblilega rétt í þessu brunnið yfir á æsseivinu

Vona að ykkur líði vel á þessu síðasta kvöldi fyrir æsseiv kosningu númer tvö og eigið góða nótt

Þessi orð koma nú úr hörðustu átt.

Kjarkur er eitthvað sem þessi forsætisráðherra og hennar ríkisstjórn eiga ekki til. Það þarf hins vegar kjark til að standa á rétti sínum og láta ekki heimsveldi valta yfir sig. Segjum NEI við icesave og þessum lúpugangi ríkisstjórnarinnar.

Menn verða að hafa kjark

Bara verð að deila þessum pistli.

Datt niður á þennan pistil og finnst hann alveg frábær svo ég ákvað að dreifa honum sem víðast. Hér er pistill Svavars Alfreðs

Sammála.

Ánægð með hann Ögmund. Fólk á ekki að geta keypt sér ríkisborgararétt jafnvel þótt það færi þjóðarbúinu tekjur. Fyrir mér er þetta mál allt hið sóðalegasta og ilmar af peningaþvætti og sviksemi.

Segir ríkisborgararétt ekki til sölu

Löng lesning en gagnleg sumum

 

Mundi skyndilega eftir þessum gullvægu leikreglum sem ég þurfti eitt sinn að tileinka mér í tengslum við starf sem ég var að vinna. Deili þeim með ykkur - þó í þeirri von að þið þurfið aldrei að nota þær

Hvernig synda skal með hákörlum.

 

Inngangur.

Í rauninni langar engan að synda með hákörlum. Það er ekki viðurkennd íþróttagrein og það er hvorki skemmtilegt né spennandi. Þessar leiðbeiningar eru aðallega skrifaðar í þágu þeirra sem, vegna starfa sinna, neyðast til að leggjast til sunds og uppgötva að sjórinn er fullur af hákörlum.

Það er vitaskuld mjög  mikilvægt að vita að allt sé fullt af hákörlum áður en maður stingur sér til sunds. Það er óhætt að segja að sú vitneskja skipti  sköpum.  Sé krökkt af hákörlum er hætt við að þegar sé, í besta falli, of seint að bjarga saklausum sundmanni , hann hafi örugglega misst allan áhuga á að læra að synda með hákörlum.

Að lokum er rétt að geta þess  að sund meðal hákarla er eins og hver önnur leikni. Það lærist ekki einungis með bókalestri; nýliði verður að æfa sig til að öðlast færni. Eftirfarandi reglur eru einungis grunnviðmið sem gera það mögulegt að lifa af, fari maður eftir þeim, en þjálfast á sama tíma í að verða  sérfræðingur í að synda með hákörlum. 

Reglur.

1.       Reiknaðu með að allir fiskar séu hákarlar. Ekki líta allir hákarlar út fyrir að vera hákarlar og stundum hegða aðrir fiskar sér eins og hákarlar. Hafir þú ekki orðið vitni að ljúfri hegðun við blóðugar aðstæður oftar en einu sinni, er best að gera ráð fyrir að  ókunni fiskurinn sé hákarl. Óreyndir sundmenn hafa lent í slæmum málum þegar þeir töldu ljúfa hegðun við friðsamar aðstæður vera merki þess að viðkomandi fiskur væri ekki hákarl.

2.       Láttu þér ekki blæða. Það er grundvallaratriði að þótt þú sért særður, hvort sem er óviljandi  eða af ásetningi, þá má þér ekki blæða. Reynslan sýnir að blæðing  veldur enn gimmilegri árás og getur espað upp aðra hákarla sem ekki hafa skipt sér af áður eða, eins og áður var sagt, fiska sem vanalega eru friðsamir.

3.       Það verður að viðurkenna að það er erfitt að blæða ekki þegar maður er særður. Raunar má við fyrstu sýn telja það ómögulegt. Með stífri þjálfun getur þó reyndur sundmaður hlotið svöðusár án þess að blæða og jafnvel án þess að það raski jafnvægi hans. Þessi  blóðstöðvandi eiginleiki  getur að hluta til verið lærður, en til staðar geta þó einnig verið aðrir undirliggjandi þættir. Þeir sem ekki geta lært að hafa stjórn á blóðflæði sínu ættu ekki  einu sinni að reyna að synda með hákörlum því þeim er voðinn vís.

Geti sundmaður stjórnað blóðflæði sínu hefur það jákvæð og verjandi áhrif. Hákarlinn verður óviss um hvort árás hans náði að særa þig og óvissa er sundmanninum í hag. Einnig gæti hákarlinn vitað að hann særði þig og orðið hissa á því af hverju þér blæðir ekki og ekki sér á þér. Slíkt hefur djúpstæð áhrif á hákarla. Þeir fara að efast um eigin getu eða telja sundmanninn búa yfir yfirnáttúrlegum kröftum.

4.       Taktu á móti öllum árásum af festu. Hákarlar ráðast sjaldan fyrirvaralaust á sundmann.  Yfirleitt eru þeir búnir að sýna einhvers konar ruddaskap eða árásarhegðun áður. Það er ákaflega mikilvægt að sundmaðurinn geri sér grein fyrir að slík hegðun er undanfari árásar og geri samstundis ákveðnar fyrirbyggjandi  aðgerðir. Viðeigandi mótleikur er snöggt högg á trjónuna. Nær undantekningalaust kemur slíkur mótleikur í veg fyrir stórfellda árás því hann sýnir  að þú skilur fyrirætlanir hákarslins og ert tilbúinn að nota hvað sem þarf til að hrinda slíkum árásum.  

5.       Sumir sundmenn eru haldnir þeim misskilningi að þeir geti hrundið árás með því að leiða þessa hegðun hjá sér. Það er hins vegar ekki rétt. Slíkur mótleikur espar hákarlana upp og leiðir enn frekar til árásar. Þá sem haldnir eru þessari villuhugmynd má oftar en ekki þekkja á útlimaleysinu.

6.       Komdu þér strax upp úr sjónum ef einhverjum blæðir. Ef sundmaður (eða hákarl) hefur særst þannig að blæðir skaltu strax fara upp úr. Sé blóð og buslugangur til staðar geta jafnvel friðsömustu hákarlar orðið árásargjarnir. Þeir hákarlar sem eru ekki vanir að leggja til árásar hegða sér þá oft undarlega og geta ráðist á óviðkomandi sundmenn og aðra hákarla. Sumir eru svo klaufskir að í  hamaganginum vinna þeir sjálfum sér tjón.

7.       Það hefur enga þýðingu að reyna að bjarga særðum sundmanni. Afdrif hans verða á einhvern veg og þitt inngrip getur ekki bjargað honum þegar búið er að úthella blóði. Þeir sem lifa af slíka árás hætta sér skiljanlega sjaldan aftur út í sund með hákörlum.Skortur á öflugum forvörnum gegn hákarlaárásum sýnir mikilvægi þessara reglna.

8.       Vertu á varðbergi og sýndu tennurnar. Það er ein mesta hættan fyrir vanan sundmann að hákarlarnir gleymi hvað hann kann fyrir sér og ráðist á hann í hugsunarleysi. Sumir hákarlar eru alveg þekktir fyrir lélegt minni. Þetta minnisleysi er hægt að koma í veg fyrir með reglubundnum fyrirbyggjandi hefndaraðgerðum.  Reyndur sundmaður þarf að endurtaka þessar aðgerðir með reglulegu millibili og passa að ekki líði lengra á milli en sem nemur minni hákarlsins. Þess vegna er ekki hægt  að gefa ákveðin tímamörk. Það getur þurft að endurtaka hefndaraðgerðirnar mörgum sinnum þegar gleymnir hákarlar eiga í hlut en suma hákarla þarf einungis að að minna á einu sinni.

9.       Aðferðin er í grunnin sú sama og lýst er undir reglu númer 4: snöggt högg á trjónuna. Að þessu sinni er höggið hins vegar óvænt og hefur þann tilgang að minna hákarlinn á að þú ert bæði á varðbergi og allsendis óhræddur. Sundmenn þurfa þó að gæta þess að særa ekki hákarlinn til blóðs við þessa aðgerð. Í fyrsta lagi vegna þess að hákörlum blæðir oft heiftarlega og það veldur vandræðaganginum sem lýst er undir reglu númer 2. Í öðru lagi er erfitt að greina milli sundmanns sem þannig hegðar sér og hinna hákarlanna. Reyndar er það svo að sundmenn sem fara yfir strikið eru mun verri en hákarlarnir þar sem þær reglur og aðferðir sem lýst er hér duga á engan hátt til að stjórna árásarhneigð þeirra.

10.   Óskipulagðar og skipulagðar árásir. Yfirleitt eru hákarlar það sjálflægir að þeir hópa sig ekki saman móti sundmönnum. Þessi skipulagsskortur minnkar talsvert þá hættu sem fylgir því að synda meðal hákarla. Samt sem áður kemur það stöku sinnum fyrir að hópur hákarla ræðst á sundmann og jafnvel á einn af sínum eigin félögum. Hið síðarnefnda kemur sundmanninum lítið við en það er nauðsynlegt að kunna að höndla skipulagða fjöldaárás hákarla gegn sundmanni.

Rétta aðferðin er að sundra þeim. Hægt er að leiða huga hákarlanna frá árásarskipulagi sínu á tvennan hátt. Í fyrsta lagi eru hákarlar í hóp gjarnir á innbirðis rifrildi. Reyndur sundmaður getur sundrað skipulagðri árás með því að koma með eitthvað sem veldur innbirðis ósætti. Það þarf ekki að vera mikið eða merkilegt. Venjulega muna þeir síðan ekkert hvað það var sem þeir voru að fara að gera þegar þeir hætta að rífast, hvað þá að þeir geti skipulagt sig aftur.

Önnur aðferð til að leiða huga þeirra frá árás er að segja eða gera eitthvað sem reitir hákarlana svo illilega til reiði að þeir taka að berja í allar áttir, ráðast jafnvel á dauða hluti í reiði sinni. Hvað er það svo sem reitir þá til reiði? Því miður eru það mismunandi hlutir sem valda innbirðis ágreiningi eða ógnarreiði hjá mismunandi hópum hákarla. Á þessu sviði verður maður að vera reyndur í að eiga við hvern og einn hóp hákarla, því það sem kemur einum hópi úr jafnvægi er kannski eitthvað sem öðrum hópum finnst engu máli skipta.

Varla þarf að taka það fram að lendi maður í hópárás hákarla er algerlega óviðeigandi að sundra þeim með því að beina þeim að öðrum sundmanni. Samt sem áður er algengt að sjá þetta meðal nýrra sundmanna og hákarla sem lenda í áhlaupi annarra hákarla. 

Höfundur Voltaire Cousteau (lést í París 1812)

Þýtt úr ensku af Dagný Zoega í mars 2011

*Little is known about the author, who died in Paris in 1812. He may have been a descendant of Francois Voltaire and an ancestor of Jacques Cousteau. Apparently this essay was written for sponge divers. Because it may have broader implications, it was translated from the French by Richard J. Johns, an obscure French scholar and Massey Professor and director of the Department of Biomedical Engineering, The Johns Hopkins University and Hospital, 720 Rutland Avenue, Baltimore, Maryland 21203.

Perspectives in Biology and Medicine 1987; 30: 486-489.

Villandi frétt.

Alltaf skal skuldinni skellt á blessaða móðurmjólkina. Það er ekki móðurmjólkinni að kenna að barnið lést heldur skorti á henni og skorti á næringarefnum í móðurmjólk þessarar tilteknu konu vegna einhæfðrar fæðuneyslu.

Ef móðir borðar fjölbreytt fæði og framleiðir næga mjólk í brjóstum sínum á barn hennar ekki að líða skort þótt það fái eingöngu móðurmjólkina fram eftir aldri. Barnið þarf hins vegar sífellt meira magn hennar til að þrífast eftir því sem það eldist og líklegast gerir náttúran ráð fyrir að börn fari að borða fasta fæðu um það leiti sem þau byrja að taka tennur - eða svona um mitt fyrsta árið. Og auðvitað þurfa allir að borða fjölbreytta og næringarríka fæðu, ekki síst börn og konur með börn á brjósti.

Þannig að í guðanna bænum ekki taka þessari frétt á þann hátt að móðurmjólk geti verið skaðleg. Það er hún aldrei. Hún er þvert á móti hollasta fæðan fyrir ung börn og því meira sem þau fá af henni og því lengur - þeim mun betra. Það þarf bara að muna að börn eru ekki ungabörn að eilífu og þarfir þeirra breytast eftir því sem þau eldast.

Gáfu barninu aðeins móðurmjólk